Rodzicielstwo wśród… drzew?

Najchętniej skupiamy swoją uwagę na matkach troskliwie zajmujących się swoim potomstwem (my też w tym artykule się do tego ograniczymy 😊). Jednak warto pamiętać, że w przyrodzie nie jest to regułą i nie powinniśmy oceniać zachowań zwierząt według naszych kategorii moralnych.

Troskliwe matki znajdziemy nie tylko wśród kręgowców – nie brakuje ich także wśród owadów i pajęczaków. Ale czy troskę o potomstwo obserwujemy jedynie w świecie zwierząt?

Badania prowadzone przez dr Suzanne Simard, kanadyjską naukowczynię, dowodzą, że nie! Dr Simard od lat zajmuje się badaniem lasów. W ramach prowadzonych przez siebie doświadczeń odkryła, że las to nie zbiór pojedynczych drzew, a harmonijny superorganizm, potrafiący porozumiewać się ze sobą na różne sposoby.

Podstawą komunikacji jest sieć korzeni i grzybni, łączących się ze sobą w procesie mikoryzy i pozwalających na przekazywanie sobie informacji i substancji odżywczych. Rośliny mogą w ten sposób np. ostrzegać się nawzajem przed zagrożeniem. Udowodniono też, że drzewa są w stanie rozpoznać swoje potomstwo i wspierać je w rozwoju! Rodzice poprzez podziemną sieć (przez niektórych porównywaną do internetu) przekazują swoim potomkom substancje odżywcze, zwiększając ich szanse na przetrwanie. Sieć połączeń między spokrewnionymi drzewami jest znacznie gęstsza niż pomiędzy osobnikami nie będącymi krewniakami. Co więcej, drzewa rodzicielskie są w stanie ograniczyć powierzchnię własnego systemu korzeniowego po to, by zrobić miejsce swoim drzewiastym dzieciom.

Nauka coraz częściej dostarcza nam dowodów na to, że rośliny potrafią się ze sobą komunikować na wiele sposobów, nie tylko poprzez korzenie. Wiemy już, że mogą to robić np. za pośrednictwem uwalnianych do atmosfery związków chemicznych. A całkiem niedawno polscy naukowcy opisali umiejętność komunikowania się za pośrednictwem sygnałów elektrycznych przekazywanych przez powierzchnię liści! Więcej na ten temat: TUTAJ .

Osobom chcącym dowiedzieć się więcej o niezwykłej komunikacji między drzewami, polecamy np. przystępnie napisaną książkę Petera Wohllebena pt. „Sekretne życie drzew”.

A TUTAJ można posłuchać dr Suzanne Simard opowiadającej o swoich badaniach (w języku angielskim).