Zimorodek – powietrzno-wodny klejnot

Zimorodek (Alcedo atthis) należy do rzędu kraskowatych, razem z m.in. żołną i kraską – również pięknie ubarwionymi gatunkami ptaków.

Jest niewielki i szybki – w locie osiąga prędkość nawet do 190 km/h! Nie jest łatwo go wypatrzeć, ale kiedy już się to uda, trudno będzie pomylić go z innym gatunkiem, ze względu na kolor jego upierzenia. Grzbiet zimorodka jest turkusowy, jego skrzydła i głowa mają lekko szmaragdowy połysk, a pierś i brzuch są rude. Ponadto, ma on nieproporcjonalnie dużą głowę i dziób.

Zimorodek poluje tam, gdzie woda jest czysta i przejrzysta – tak, żeby mógł w niej dostrzec pływające małe ryby, będące jego głównym pokarmem. Płotki i okonie licznie występujące w pobliskim oczku wodnym z pewnością mu smakują. Swoje ofiary chwyta dziobem, nurkując pionowo w dól. W jego diecie, oprócz ryb, mogą znaleźć się m.in. owady wodne, kijanki i żaby. W swoim biotopie potrzebuje też czatowni, czyli miejsc, z których może wypatrywać potencjalnych ofiar. Mogą to być np. gałęzie, martwe drewno lub trzciny.

Jest bardzo sprawnym łowcą, o czym świadczyć może jego angielska nazwa (kingfisher, czyli królewski rybak).

Żeby wyprowadzić lęgi, potrzebne są mu strome skarpy lub np. kamieniołomy, w których wykopuje nory i zakłada gniazda. Jeśli nasz zimorodek znajdzie partnera/partnerkę, w okolicy CEE miejsce na gniazdo z pewnością się znajdzie! Trzeba zaznaczyć, że nazwa tego ptaka może być myląca – zimorodki nie klują się zimą. Ich okres lęgowy trwa zazwyczaj od kwietnia do lipca. W czasie jednego sezonu para zimorodków może wyprowadzić 2-3 lęgi.